Σε κατάσταση πολιορκίας;

Σε κατάσταση πολιορκίας;

του ΑΝΤΏΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Με την επίκληση του ποιητή:  

«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,

αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,

αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,

αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.»

Η Τουρκία αρχίζει βαθμηδόν να εφαρμόζει το σχέδιό της για τη «Γαλάζια Πατρίδα» και τούτο γίνεται πολιτικά, διπλωματικά αλλά και διά της ισχύος. Σε κατάσταση πολιορκίας βρίσκεται πλέον από καιρό η Ελλάδα.

Είναι πολύ κακό, και μπορεί κατά τις περιστάσεις ν’ αποβεί και ολέθριο, το να μη λέγεται σ’ έναν ώριμο λαό η αλήθεια. Ολόκληρη η  αλήθεια, όσο σκληρή και αν είναι.  Ώστε να μπορεί καλύτερα ό λαός να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα. Και έτσι να κινητοποιεί όλα τα αποθέματα των ψυχικών του δυνάμεων, που θα του επιτρέψουν την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας.

Η σημερινή  δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι ό Ελληνισμός διατρέχει σοβαρότατους κινδύνους. Πολλαπλούς και από πολλές πλευρές. Δυστυχώς πέρασε καιρός ώστε να γίνει αντιληπτή η δραματική νομισματική κρίση και κίνδυνοι για την Χώρα απ’ αυτή. Εδώ όμως τώρα . πρόκειται περί τού σοβαροτάτου εξωτερικού  κινδύνου, από τον όποιον απειλείται σήμερα η ίδια η  υπόσταση της ανεξαρτήτου Ελληνικής Πολιτείας και η ακεραιότητα του ελευθέρου Ελλαδικού και Κυπριακού χώρου.

Σήμερα βρισκόμαστε ουσιαστικά σε κατάσταση  πολιορκίας, από  την γείτονα.

 Ο «Σουλτάνος» απειλεί καθημερινά πλέον την  εθνική μας  επιβίωση κάθε ώρα καθίσταται απειλητικότερη και συνεχώς θρασύτερη η  βαρβαρική τουρκική επιβουλή. Είναι δε η  επιβουλή ολοκληρωτική.

Δεν διεκδικεί ανύπαρκτα δικαιώματά του ό Τούρκος. Επιδιώκει συστηματικά τον αφανισμό, την εξολόθρευση της ελληνικής υποστάσεως.

Δεν επιδέχεται η υπόθεση κανένα κατευνασμό, κανένα συμβιβασμό, κανέναν εξευμενισμό. Ούτως ή άλλως βεβαίως, αλλά και εξ αυτής της φύσεώς της., Δεν θα πρέπει νάχουμε λησμονήσει τουλάχιστον και το μάθημα τού Μονάχου  της 29 Σεπτέμβρη 1938. Με την κατάπτυστη «Συμφωνία του Μονάχου», οι κυβερνήσεις της δυτικών Συμμάχων ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ πιστεύοντας ότι έτσι θα αποτρέψουν τον Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μόνο που κατάφεραν είναι ότι ο πόλεμος ακολούθησε. Οι παλιοί δαίμονες των εθνικισμών αφυπνίζονται σε όλο τον κόσμο και ειδικά στην Τουρκία του Ερντογάν.

Η Ελλάδα είναι κράτος ναυτικό, που πρέπει να έχει ισχυρή ναυτική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή κι αυτό είναι το πρώτο βήμα αποτροπής. Το  μεγάλο πρόβλημα όμως εκτός από την ισχυρή εθνική άμυνα είναι το μεταναστευτικό, το οποίο σχετίζεται άμεσα με την ασφάλεια της χώρας. Το πρόβλημα αυτό δεν επιδέχεται αναβολή και ευχολόγια. Κατά χιλιάδες συνεχίζουν να εισρέουν στα ελληνικά νησιά οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από τις γειτονικές χώρες, με τελικό σκοπό την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Σήμερα ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελούν ελπίδα αντιμετώπισης  για την καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου, από πλευράς Τουρκίας  Ο Ερντογάν κινείται ακάθεκτος προς τον πόλεμο για να  πετύχει με την παλινόρθωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μιλά για την «γαλάζια πατρίδα  του..»

 Η Τουρκία μοιράζει χάρτες λεηλασίας και υπογράφει μνημόνια με τη Λιβύη!

Η ωμή πραγματικότητα είναι πως για τον Ελληνισμό σήμερα είναι ύψιστη προτεραιότητα η αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού, αυτή είναι η αλήθεια και ο μόνος τρόπος είναι η εθνική ενότητα και ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας.

Είναι η  ώρα!

«Τόσα χρόνια πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα

όλοι πεινάνε, όλοι σκοτώνονται και κανένας δεν πέθανε —

πάνου στα καραούλια λάμπουνε τα μάτια τους,

μια μεγάλη σημαία, μια μεγάλη φωτιά κατακόκκινη

και κάθε αυγή χιλιάδες περιστέρια φεύγουν απ' τα χέρια τους

για τις τέσσερις πόρτες του ορίζοντα.»

( Γιάννης Ρίτσος: Ρωμιοσύνη)